شعر در مورد آهن

شعر در مورد آهن

در این مطلب از سایت جسارت سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد آهن برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

حرف نزن فقط محکم در آغوشم بگیر

مثل آب، آهن گداخته را …

شعر در مورد آهن

چه می گذرد در دلم

که عطر آهن تفته از کلماتم ریخته است

شعر در مورد آهن زنگ نزن

ایران به شوق زندگی در مرگ رویین‌تن شده

مرد و زنش تلفیقی از ابریشم و آهن شده

شعر در مورد آهنگ

داشتم از این شهر می رفتم صدایم کردی جا ماندم از کشتی ای که رفت و غرق شد!

البته این فقط می تواند یک قصه باشد در این شهر دود و آهن دریا کجا بود

که من بخواهم سوار کشتی شوم و تو صدایم کنی! فقط می خواهم بگویم تو نجاتم دادی تا اسیرم کنی!

شعر در مورد آهنگری

منتظرم … شبیه یک آهنگِ غمگین قدیمی ، در آرشیو رادیو …

زنگ بزن، بگو که می‌خواهی مرا بشنوی .

شعر در مورد آهن ربا

هر که پیوندد به اهل حق ز مردان خداست

آهن پیوسته با آهن ربا، آهن رباست

شعری در مورد آهن

به روز رزم که آهن دلان آهن خفتان

بسان آتش سوزان نهان شوند در آهن

شعر کودکانه در مورد آهن ربا

دل من آهن و عشق تو بود مغناطیس

ربود جذبه آهن ربای آهن ما

شعر در مورد راه آهن

آتش ز آهن آمد و زو گشت آهن آب

آهن ز خاره زاد و از او گشت خاره سست

شعر در مورد کاوه آهنگر

ای عجب با جمله آهن به هم آن صورت است

گرچه بیرون است ازآن آهن بدان آهن در است

شعر زیبا در مورد آهن ربا

وگر افراسیابش نیز خوانم بس عجب نبود

که آهن خود و آهن جوشن و آهن قبا آمد

شعر درباره ی اهن زنگ نزن

دل تو همچو سنگ و من چو آهن ثابت اندر عشق

ایا آهن ربا آخر سوی آهن نمی آیی

شعر کودکانه در مورد اهن ربا

کوه آهن شد غمم وز بخت من

در جهان آهن ربایی مانده نیست

شعر درباره آهن ربا

بل که آهن ز آه من بگداخت

ز آهن آواز الامان برخاست

شعر درباره آهن ربا

مظفری که به اندیشه کین تو اندتوخت

ز پیل آهن یشک و ز شیر آهن خای

شعر کودکانه درباره آهن ربا

جمله خیالات جهان پیش خیال او دوان

مانند آهن پاره ها در جذبه آهن ربا

شعر در مورد آهنربا

نرم آهن و سنگی سوی انوار چه ره یافت

کز آهن و سنگی علم نور برآمد

شعر درباره راه آهن

آن را که بود آهن آهن ربا کشید

وان را که بود برگ کهی کهربا ببرد

شعر در مورد آهن

طبع تو چو سنگست و دلت چون آهن

وز آهن و سنگ جسته آتش سوی من

شعر در مورد آهن زنگ نزن

گفتی که چه بی شرم و چه آهن روئی

آئینه کند همیشه آهن روئی